< terug

Opgericht

In 1929 door kapelaan Ramselaar en hopman Vendrik.

Bijzonderheden

St Catharina parochie troep, troep III Utrecht.

Locatie

1939	Ossekop Lange Nieuwstraat.	Ossekop.
	Nieuwe Gracht.	Zolder, nu Catharijenconvent.

Das

Blauw met zwarte rand

Einde

In 2002 gaan leden en leiding gaan over naar de Derde Utrechtse Groep.

Meer informatie

2002

In 2002 bestaat de groep uit scouts (10 leden) en Esta’s (7 leden). Zij waren een kleine, gezellige en unieke Scoutinggroep. Met een groepshuis – als enige groep – midden in het centrum van Utrecht.
In de regioraad van01-04-2002 deed Cathalijne Visser de mededeling dat scouting Kardinaal de Jonggroep met ingang van het nieuwe seizoen stopt met activiteiten. De reden is het teruglopende aantal jeugdleden in de binnenstad van Utrecht.

Een deel van de jeugdleden vindt onderdak bij Scouting Derde Utrechtse Groep. Ook een deel van de stafleden gaat daar verder.

Als herinnering aan de groep is in 2005 de Kardinaal de Jong prijs ingesteld. De groep die de regionale scoutingwedstrijden wint, krijgt een speciale badge.

1989

In 1989 wordt het 60-jarig bestaan gevierd.

1985

In 1985 neemt de groep afscheid van de toenmalige aalmoezenier. Zijn opvolger zal nog kort aan de groep verbonden zijn, voordat uiteindelijk de “aal” helemaal uit het groepsbeeld verdwijnt. De band met de kerk is uiteindelijk nog slechts de huurovereenkomst van het groepshuis.

1966

In 1966

• Rowans afd 140.
• Stam: K.D.J. Stam.

1960

In de jaren zestig wordt gestart met een eigen Rowanafdeling (zestien jaar en ouder), en in de jaren tachtig komen er meisjesafdelingen (kabouters en gidsen). De Rowanafdeling wordt een gemengde Rowan/Sherpa afdeling. Tevens wordt in 1984 een Bevergroep opgestart voor de allerkleinste Scouts vanaf vijf jaar.

De welpengroep omstreeks 1960 voor de kerk in de Lange Nieuwstraat (foto René van Haarlem).
De horde ging op kamp naar Nistelrode bij Heesch, sliepen in een schuur van de boerderij op stro, met lakens in een dichtgevouwen deken, vastgezet met dekenspelden. Op de boerderij liepen naast de gebruikelijke kippen en hanen een paar pauwen. Alras had ik een stel veren die op de grond lagen te pakken. Ze hebben nog lang mijn kamer thuis aan de wand gehangen. Er werd gegeten aan een paar aan elkaar gezette kamptafels. Er is veel gelopen in de omgeving!

De Welpen hadden hun onderkomen op de zolder aan de westkant van de trap. In 1958-1962 waren dat Peter Bouman, John Cornelissen, René van Haarlem, Henk Kuijer, Theo Poort, Ronnie van Rijswijk, Cees Tilburgs, Jan Tilburgs, Ton Tilburgs, Jan Udo, Rickie Vernooi met Raksha en later Akela Wil van Kessel.

Ouders en welpen op kamp in Nistelrode (foto René van Haarlem).

Het volgende jaar gingen we naar Groesbeek.
Op dit kamp op de heide, ten oosten van de rivier de Maas hadden we uitzicht over de vallei. De omgeving hier was gevarieerd, heuvels, uitzichten, heide., bos en weilanden.

Ook herinner ik me een kamp bij de Ijzeren man bij Vught.
De welpen zijn op hier een weekend bij de verkenners op kamp geweest. De verkenners hadden er een kabelbaan over het water gespannen, waarmee de liefhebbers vanaf een hoog punt naar beneden zoefden. Elders was een soort takelbaan gemaakt. Lopen op een ondertouw en vasthouden aan een boventouw, tussen bomen in. Tot slot hebben we er ook gezwommen.

St. Jorisdag

Op 23 april, St. Jorisdag deed de complete groep trouw mee aan de vlaggenparade in het park van Servaasbolwerk bij de sterrenwacht. ´s Avonds was er traditioneel kampvuur in het bos van Amelisweerd. Daar werd in een kring rond het kampvuur gezeten en gezongen.

Palmpasen

Op de horde maakten we altijd een stok waaraan fruit en snoep werd gehangen. Daarmee ging het in optocht naar een ziekenhuis, verzorgingshuis o.i.d. om daar de stok af te geven. Ik kan me nog goed herinneren dat de bakkers speciaal met dit feest, een week voor Pasen, haantjes van brood bakten. De haan werd dan boven op de stok gedaan.

St. Maarten

Voorzien van uitgeholde koolrapen, met een uitgesneden gezicht, hangend aan een stok en met een waxinelichtje werden we naar de 1e Brandenburgerweg in De Bilt gebracht. Waar we van deur tot deur gingen om te zingen. Ja, ook toen kreeg je een snoepje als beloning! St. Martinus ofwel St. Maarten is de schutspatroon van de stad Utrecht. Zijn standbeeld staat op het Janskerkhof. Het is een feest dat met name in Utrecht altijd is gevierd op de 11e november.

Heitje voor Karweitje

Het was elk jaar een flinke opgaaf om zoveel mogelijk klussen te doen. Ik had vaste adresjes omdat je langs de deuren niet zo veel voor elkaar kon krijgen. Zo ging ik naar het kantoor en studiegedeelte van de Botanische tuin die tussen de Lange Nieuwstraat en de Nieuwegracht lag. Fietsen schoonmaken, terrariums (ze hadden in die tijd wandelende takken), vijvers en in de tuin harken en schoffelen. Een andere was het pand aan de Maliebaan waar mijn vader werkte voor de Genie. Daar was het steevast fietsen schoonmaken. Je was er in ieder geval de hele dag mee bezig.

Rowans

We hadden een ruimte op de 1e etage, deze was direct rechts van de trap. De ruimte voorzien van een fraaie balkenconstructie, had een paar grote tafels in het midden die waren gemaakt met houten schraaldelen. Nogmaals rechts, (dus boven de trap in de hal), zat nog een keukentje. Zelf is er een kleine zolder gemaakt om het verkregen materiaal (tenten e.d.) op te slaan. Pontificaal tegen de achterwand stond een stenen schouw, waar met houtblokken werd gestookt om het warm te krijgen. Trofeeën en herinneringen stonden op de schouw of hingen op de schuine wanden. Na een paar jaar is er een eigen bar (cola, sisi, 7 up en koffie) gemaakt, compleet met hangende verlichting erboven.

Leiding en andere rowans

Ton Scheel, was de leider, Jos van Dongen, Peter van Doorn, Hans Lindenhoff, Adre Plum, Johan Uittenbosch, Hans Wagner, Peter Bouman, Johan Cornelissen, Cees Tob en Jan Tilburgs en Jan Udo.

Omdat ik nog geen 1e klas was bij de Zeeverkenners, heb ik dat bij RA 140 afgemaakt door o.a. een hike op de brommer naar Amersfoort, Bunschoten-Spakenburg, Eemdijk en Eemnes terug naar Utrecht met Ton Tilburgs. Uiteraard was deze hike geheel op het water gericht, met o.a. botters en scheepwerfbezoek.

Toen het jaarlijkse kamp ter sprake kwam en wetende dat de families Jansen en Tilburgs zeilboten hadden, zijn we op trektocht gegaan naar o.a. Den Helder en Friesland. We hebben geslapen in de door ons meegebrachte tenten bij een boer aan de Jan Verfailleweg t.h.v. de Donkere Duinen. We bezochten de dag erna de vlootdag van de marine. Hebben op het dek gestaan van ons enige vliegkampschip de Karel Doorman en zijn een dag later via de afsluitdijk naar Friesland gereden. Vanuit Uitwellingerga (zuid van Sneek) hebben we een week lang op de Friese meren gezeild. Dat werd mogelijk gemaakt door de Valk van de familie Tilburgs, de FJ van de familie Jansen die door de respectievelijke pa´s werden gebracht en gehaald. Een gehuurde 16 m2 BM completeerde de vloot. Over het Prinses Margrietkanaal, Koevordermeer, Slotermeer, Sloten, Woudsend, Heegermeer hebben we toen eens wat anders gezien dan bos en zand!

Door het winnen van een weddenschap met Ton Scheel, konden Wim Jansen, Peter Bouman en ik met zijn Volkswagen kever mee naar Parijs met Pasen in 1969. Er is gekampeerd in het Bois de Boulogne. We zijn op de Arc de Triomphe, op Montmartre, de vogeltjesmarkt en op de tour de Eiffel geweest en even buiten Parijs, de tuinen van Versailles.

St. Nicolaas

Bij de Kardinaal de Jong groep was een grote organisatie actief, die met een paar ploegen de hele week op stap ging door heel Utrecht om inkomsten te vergaren. Zo´n ploeg bestond uit een chauffeur, de sint, twee pieten en een toermanager die de tijd in de gaten hield, de kosten en inkomsten regelde en zorgde dat de sint belangrijke info op tijd kon inzien! Vrijwel alle Rowans en een groot deel van de verkenners waren hierin betrokken.

Fancy Fair

Een andere geldmaker was de jaarlijkse fancy fair. In het verkennersverblijf en op de welpenzolder werden tal van ruimtes gemaakt waar je verschillende (behendigheids) spelletjes kon doen tegen betaling (darts, kop van jut, grabbelton, ezeltje prik, koekhappen, ringsteken, appelhappen, reuzenrad met prijzen, Dr Bibber, luchtbux schieten e.d.)

Een pracht tijd!

Deze informatie over deze groep is mede afkomstig van René van Haarlem.

1948

1946

In 1946 gaan de Mgr. Van Schaikgroep en de H. Lodewijkgroep samen. Deze laatste groep bestond uit verkenners die ook zanger waren in het Kathedrale koor van de Catharinakerk. De naam van de nieuwe groep is ontleend aan de toenmalige Kardinaal de Jong.

1939

Op 10 december 1939 werd met veel officieel vertoon het huidige groepshuis in gebruik genomen.
Het volledig gerestaureerde pand “Het Kleine Vleeschhuis”, kortweg “De Ossekop”. Een middeleeuws slachthuis, gebouwd in 1432, dat later diende als onderkomen voor een slagerij en nog later voor een transportbedrijf. Gerestaureerd in 1939.

1930

In februari 1930 wordt de groep uitgebreid met een flink aantal welpen (vanaf zeven jaar).

1929

Opgericht als de verkenners van de Mgr van Schaiktroep.
In 1929 keert een jonge kapelaan van de Catharinakerk (de kerk naast het huidige museum Catharijneconvent) terug na zijn studie te Rome. Daar maakte hij kennis met de Italiaanse variant van de “verkennerij”.

In die tijd bleek in Nederland een grote behoefte aan activiteiten die de jeugd trekken. In die lijn ligt Scouting, het spel van verkennen, begin 20e eeuw geïntroduceerd door Baden-Powell.

Met steun van de Rooms Katholieke kerk ontstaat een aparte groep, de Katholieke Verkenners de Monseigneur van Schaiktroep, voorganger van de huidige Kardinaal de Jonggroep.
Kapelaan Ramselaar als aalmoezenier leidt samen met hopman Vendrik en vaandrig Klóren de groep. De jeugdleden van elf tot zestien jaar komen uit de zuidelijke binnenstad, Abstede en Sterrenwijk.
De Mgr. Van Schaikgroep krijgt de beschikking over de zolder boven het huidige Catharijneconvent. Gestart werd met drie patrouilles.