< terug
Overzicht
Het Padvinders Buiten Centrum Austerlitz is opgericht in het najaar van 1949 als kampeerterrein voor de padvindersgroepen uit het District Utrecht en Zeist van de Nederlandse Padvinders Vereniging (NPV). De eerste kampeerders verschenen in het voorjaar van 1950 op het “oude” terrein wat diep in de bossen tussen het Witte Huis en de Piramide van Austerlitz was gelegen.
Er was geen waterleiding alleen drie handbediende grondwaterpompen op het in drie stukken verdeelde terrein. Ook was er een oude tot blokhut omgebouwde spoorwagon welke diende als kampwachten verblijf. De verlichting bestond uit gaslampen. Het aangebouwde deel aan de voorzijde was de reden dat het de “Klephut” werd genoemd.
Als toiletgelegenheid waren er een aantal afsluitbare houten HUDO’s (Houd Uw Darmen Open) gegraven, die om de paar jaar verplaatst werden. Wassen deed je bij je tent en niet bij de pomp, om te voorkomen dat er zeep in het grondwater terecht zou komen. Er waren geen douches aanwezig en tijdens de zomerkampen werd door de groepen vaak een bezoek aan het Henschotermeer of een zwembad ingelast voor een grondige wasbeurt.
Vaak werd er tijdens stookverbod op een primus (petroleum vergasser) of een gastoestel gekookt. Er werd door de kampwacht petroleum verkocht voor kooktoestellen en olielampen.
Er was een grote voorraad pionier hout aanwezig, omdat vaak complete keukens werden gepionierd.
Later werd een schuilonderkomen de Safari-hut voor de kampeerders en een materialenschuurtje (kippeschuur) gebouwd voor de bagagekarren, sportmaterialen en de terrein onderhoudsgereedschappen.
Ook werd er een heuse kampwinkel Toko genaamd neergezet tegenover de Klephut achter de vlaggenmast. Jaren lang heeft de bakker, Joop Blokhuis uit Woudenberg, de toko gedaan. Dat zal zijn vanaf ongeveer 1962 tot 1970. Zijn zoon (Wout Blokhuis) ging in zijn lagere schooltijd in de vakantie altijd mee naar PBC. Zijn vader haalde ook altijd de familie Rawi uit Winschoten op die dan ongeveer vier weken in de klephut zaten als Oubaas en Akela en daarna nog een poosje op Tienen bleven kamperen. Na 1970 kwam Cees van Dijk, de plaatselijke kruidenier uit Austerlitz, deze Toko runnen en heeft dat jaren gedaan tot we zelf het beheer overnamen. Cees zit tegenwoordig nog steeds in de “Attent” supermarkt in Austerlitz.
De namen van de terrein-delen bestonden uit de plaatsnamen, waar de eerste kampeerders vandaan kwamen. Ook waren er een sportveld en een grote- en kleine kampvuurkuil aanwezig. De kampwachten bestonden uit stamleden van groepen uit regio Utrecht en uit Zeist e.o. Veel stamleden hebben geholpen tussen 1970 en 1973 met het maken van een ruim 3 meter hoge houten totempaal en deze naast de vlaggenmast bij de klephut te plaatsen.
Tot het begin van 1984 werd hier met veel plezier gekampeerd tot de provincie samen met Staatsbosbeheer besloot dat de bossen van Austerlitz tot stiltegebied werd verklaard (wat ons zeer verbaasde met de tanks van de Leusderheide en de straaljagers van vliegveld Soesterberg!). Omdat de kwaliteit van het opgepompte drinkwater steeds minder werd kwam de voorgestelde verplaatsing ons wel goed uit.
We kregen het aanbod om onze kampeeractiviteiten voort te zetten dichter bij de Woudenbergsweg op het terrein van de oude “Legerplaats Austerlitz” wat tot de begin jaren vijftig een militair sanatorium was.
Omstreeks het voorjaar van 1985 verhuisden we naar het “nieuwe” PBC aan de Woudenbergseweg 39, waar het scoutcentrum nog steeds is gevestigd.
2020
Begin juli 2020 sprak de Regio met Johan Marks. Hij is oud voorzitter van scouting Schonauwen, initiatiefnemer van TOES en logistiek coördinator bij internationale jamboree in Thailand en United Kingdom. Nu is hij vooral beheerder van Scoutcentrum PBC Austerlitz. Dat is een primitief kampeerterrein in de bossen van boswachterij Austerlitz.
Het terrein is sinds 1950 voor scouting beschikbaar. Het beheer wordt nu uitgevoerd door zo’n veertig leden in verschillende commissies van de groep ‘scouting kampeerterrein PBC Austerlitz’. De groep is onderdeel van Regio Drie Rivieren Utrecht.
Het kampeerterrein ligt verscholen in het bos van boswachterij Austerlitz. Je moet weten hoe je er komt. In het verleden is bespaard op richtingaanwijzers.
De natuur op het terrein is in goede conditie, ook door de gedwongen pauze dit jaar van drie maanden vanwege het coronavirus. Tot en met juni dit jaar zijn alle reserveringen geannuleerd. Vanaf juli zijn voor de rest van het jaar echter veel meer overnachtingen gereserveerd dan voor dit jaar was begroot.
PBC Austerlitz is als labelterrein onderdeel van Scouting Nederland. De vereniging kampeerterrein PBC Austerlitz is onderdeel van de Regio Drie Rivieren Utrecht.
Iedere vijf jaar wordt een beleid en werkplan gemaakt voor de vereniging en de bijbehorende stichting.
In het huidige beleid wordt fors geïnvesteerd. Een nieuw toiletgebouw en de gasaansluiting voor het gebouw voor de beheerder zijn al gerealiseerd. Bij de receptie is Wifi ontvangst.
De schuilhut is een gebouw met muren geworden en heeft nu ook een elektriciteitsaansluiting.
De schuilhut is te huur voor vergaderingen, bijenkomsten en – in samenwerking met het cafe ‘het Beauforthuis’ – incidenteel voor trouwfeesten.
Maar PBC blijft uitdrukkelijk een primitief kampeerterrein. Er is geen plek voor caravans en campers.
Het is als groep gewenst om continuïteit na te streven. De huidige staf is ervaren en komt uit een vrij gesloten kring van familie en bekenden. Nieuwe jongere stafleden zijn gewenst en die zijn er ook. Via een open sollicitatie melden zich nieuwe stafleden. De nieuwe stafleden volgen een jaar lang training voor vaardigheden als ontvangst gasten, bosbeheer, houtkloven en rijden op de minishovel.
Ook zijn ze welkom op de maandelijkse werkdag. Na deze inwerkperiode zijn ze onderdeel van het gezellige team en krijgen ze eigen beheertaken in de diverse commissies.
Zie website en facebook
http://www.pbcausterlitz.nl/
https://www.facebook.com/PBCAusterlitz
2016
Vanaf 2016 is het terrein een Labelterrein van Scouting Nederland. Men voldoet aan de eisen die Scouting stelt voor het terrein.
2015
In 2015 geeft men een insigne uit ter gelegenheid van 65 jaar kamperen in PBC Austerlitz. Alle groepen krijgen een informatie boekje.
2010
In 2010 bestaat het Buitencenrum 60 jaar.
2008
Impressie van het terrein in 2008.
2000
In 2000 is het 50-jarig bestaan gevierd met een grote reunie. Er komen nieuwe prentbriefkaarten en een nieuwe totempaal.
1990
In 1990 viert men het 40-jarig bestaan met als thema “Bevers terug naar de Biesbosch”.
1985
In 1985 wordt het kampeerterrein naar een stuk van Staatsbosbeheer dichter bij de snelweg verplaatst.
In 1985 was het terrein toe aan een rustperiode, zodat de natuur zich goed kon herstellen. Het Staatsbosbeheer heeft een ander stuk terrein aangewezen iets westelijker, waar tot op heden veel groepen uit het hele land komen kamperen. Er staat nu een huisje als onderkomen voor de kampstaf.
1972
1968
1967
1954
In 1954 werd Korthals Altes op het terrein geïnstalleerd als erevoorzitter van de plaatselijke commissie Zeist. Op de foto verlaat hij samen met zijn echtgenote de “Klephut” na het tekenen van het logboek.
Er werden nog enkele heactare bos van het Staatsbiosbeheer – tegen onderhoud – in gebruik genomen. SBB staat nu op het insigne.
1952
Het terrein was zeer intrek bij groepen uit de omgeving. Een topjaar was 1952 met 8.055 overnachtingen.
1950
In 1950 krijgt het District Utrecht samen met het District Zeist de beschikking over het “Padvinders Buitencentrum” in Austerlitz.
Van Staatsbosbeheer (SBB) wordt een terrein in bruikleen verkregen om te onderhouden en als kampeerplaats voor de Utrechtse- (en Zeister) groepen in te richten achter het Witte Huis in Austerlitz.
Er was geen waterleiding, wel drie handbediende pompen verdeeld over het terrein. De verlichting bestond uit gaslampen.
Toiletgelegenheid was er ook niet, er werden HUDO’s (Houd Uw Darmen Open) gegraven, met daarop een afsluitbaar houten hokje.
Tegenover de Klephut, achter de vlaggemast stond een kampwinkel Toko genaamd.
De namen van de terreinen bestonden uit plaatsnamen, waar de eerste kampeerders vandaan kwamen.
In 1950 wordt daar een spoorwagon op geplaatst als onderkomen voor de kampstaf, dat na aankleding al gauw de naam “Klephut” kreeg.
Deze spoorwagon kwam er op een initiatief van de Argonautenstam onder leiding van baas Zwaan.
Er werd hard gewerkt om het tot een goede kampeerplek voor verkenners te maken. De stammen werkten er ieder weekend aan bosonderhoud.
Als kampstaf fungeerden Zeister en Utrechtse leiders, die een of meer weken met het gezin in de Klephut (of eigen tent) verbleven.
De opening was op 1 juli 1950. Hierbij waren o.a. aanwezig Roest Van Limburg, Hoofdcommissaris, Roosendaal DC Utrecht, Blankenbijl DC Zeist, Vermeulen.
Het bestuur bestaat uit oubaas Enzlin, hopman Jansen, hopman Soesan en oubaas Manschot. De eerste kampbeheerder was J.W. Brakel uit Zeist.
In 1950 waren er 3.352 overnachtingen
